Traumatische ervaring – EFT

Op vakantie is onze dochter gestoken door een vlieg ofzo. We weten het eigenlijk niet precies. Ze zat op schoot en begon vanuit het niets te gillen. Sindsdien reageert ze panisch op ieder insect dat ook maar enigszins in haar buurt komt. Mieren, vliegen overal is ze nu bang voor. Thuis, in de supermarkt, bij de gastouder. Ze begint dan hysterisch te gillen, huilen en is ontroostbaar.

EFT – Emotional Freedom Techniques

Op een rustig moment neem ik haar mee naar de praktijk. Ze loopt direct naar de klankschalen, die vindt ze interessant. Ze onderzoekt ze en slaat ze aan. Ik pak papier en potloden en begin voorzichtig over het voorval. Ik vraag haar hierover te tekenen. Mijn dochter start en ik vraag haar wat ze tekent. Ze zegt: “mama, papa en grote zus”. Dan tekent ze verder en ik sla de klankschaal af en toe aan omdat ik zie dat het haar ontspant. Na een tijdje vraag ik haar of ze zichzelf ook heeft getekend? “Nee”, is haar antwoord. Op de vraag of ze wil dat we haar samen tekenen reageert ze enthousiast. We tekenen haarzelf en de vlieg die haar gestoken heeft op haar arm. Dan springt ze van de stoel en loopt naar het hart gevuld met edelstenen. Ze pakt er steeds een uit, loopt ermee door de ruimte en pakt de volgende.

Na een poosje nodig ik haar uit om mee te doen met een kloptechniek (EFT- Emotional Freedom Techniques) waarmee we kunnen proberen haar negatieve emotie gekoppeld aan insecten los te laten. Ze doet even mee, maar haakt snel af. Dit is teveel gevraagd van een 2 jarige word me duidelijk. Ik laat haar lekker verder rommelen in de praktijk en ga zelf verder met kloppen.

In contact met haar angst merk ik dat deze rustiger wordt. Na een aantal kloprondes voel ik dat voor nu het klaar is. Prompt zegt ze ”mama, ik wil beneden spelen”. Die middag vraagt ze of ik wil komen kijken bij de bloembak. Er kruipen mieren en die wil ze me graag laten zien en ook de bijen die nectar verzamelen.

De dagen erop is het warm weer en komen er heel wat vliegen en kruipende insecten voorbij. Af en toe zoekt ze me op om samen te gaan kijken. Haar panische reactie is verdwenen hoor ik van mijn man en de gastouder. Mij zoekt ze zo nu en dan op voor een knuffel en zegt dan dat ze niet bang hoeft te zijn voor vliegen en mieren. “Doen niks hè mama.”